Op 5 oktober waren we met WECF aanwezig op het Fair Fashion Festival. Een festival georganiseerd door Young & Fair, een organisatie die het consumptiegedrag van jongeren probeert te beïnvloeden door kennis te delen over duurzame consumptie.

Door Julia van der Velden

Tijdens onze sessie, Toxic Free Fashion Solutions, wierpen we licht op de vervuilende aspecten van de kledingindustrie en de genderongelijkheid die hiermee samenhangt. Met trots mochten we als eerste organisatie het festival aftrappen in de Janskerk op het Janskerkhof in Utrecht.  Onze eigen Chantal Van den Bossche vertelde kort over de chemicaliën in de productieketen, het ontbreken van wereldwijde effectieve regelgeving, en de rol en verantwoording van zowel bedrijven, overheden als consumenten.

Verwantwoordelijk ondernemersschap

Anne-Rose Hartman, oprichtster van de duurzame textiellijn With a Touch of Rose, schetste tijdens de sessie een voorbeeld over hoe zij met haar bedrijf wél de verantwoording op zich nam. Dit doet ze door zelf haar productieketen te controleren, reststoffen optimaal te benutten, en de producten in te zamelen na gebruik om ze zo – afhankelijk van de staat -te hergebruiken of te recyclen. Na de sessie was er nog tijd voor een discussie, waarbij de gasten hun eigen vragen en ervaringen konden delen met de zaal. Toxicoloog, Hildo Krop, beantwoordde hierbij velen vragen over de werking van de chemische stoffen die terug te vinden zijn in je kleding, en wat voor effect dit heeft op je gezondheid.

#OutofFashion

Als WECF maken we samen met 25 andere organisaties in Europa deel uit van het Maak Europa Duurzaam voor Iedereen project, afgekort MESA. In het komende jaar is het overkoepelende thema #OutofFashion, waarbij de problematiek rondom de textielindustrie centraal staan. Als vrouwenorganisatie richten we ons vooral op het gezondheidsaspect (SDG3), de genderongelijkheid (SDG5) en de vervuilende productie (SDG12) die deze industrie met zich meebrengt. “De katoenteelt neemt wereldwijd 3% van het akkerland in beslag, maar gebruikt maar liefst 25% van de hoeveelheid pesticides. De werknemers in de katoenteelt, die -ongewild en ongevraagd- de hele dag in aanraking komen met deze stoffen zijn echter vrouwen” aldus Chantal van den Bossche tijdens de sessie. Volgens cijfers van de UNEP (de VN-milieutak), sterven er jaarlijks 900 duizend mensen door blootstelling aan giftige stoffen. Velen hiervan hebben hun oorsprong op de werkvloer, maar gezien effecten op de gezondheid pas zichtbaar worden na vele jaren komen werkgevers er vaak mee weg.

Onze aanbevelingen

• Op wereldwijd niveau geloven wij dat UNEP een deel van de oplossing kan bieden door met gender geaggregeerde data te werken. Er zou een wereldwijd programma moeten worden gelanceerd voor oplossingen, bewustzijn en beleidssturing over gender en chemicaliën. Hierbij zou extra moeten worden gelet op de specifieke vrouwen- en kinderziekten die gerelateerd zijn aan de gevaarlijke stoffen.
• Op Europees niveau moet er meer duidelijkheid en transparantie komen binnen de EU-textiel wetgeving. Momenteel bevat de textielvordering namelijk geen beperking over het gebruik van zorgwekkende stoffen, en bestaande wetgevingen zijn niet bindend.
• Voor bedrijven zouden het Ecolabel een bindende norm moeten worden voor de hele markt. De Europese Commissie zou het gebruik van het Ecolabel kunnen bevorderen door middel van aanbestedingen of fiscale prikkels.
• Ten slotte zouden de prijzen van textiel moeten worden aangepast. Kleding is spotgoedkoop, waardoor het consumptiegedrag de fast fashion industrie alleen maar bevordert. We zouden de echte prijs voor kleding moeten betalen, zodat de koopdrift wordt tegengegaan en een betere levenskwaliteit voor textielwerknemers kan worden gegarandeerd.

Bekijk hier de aftermovie van het Fair Fashion Festival in Utrecht met een kleine impressie van de workshop